Sint Jan is het laatste feest van het schooljaar. Het is een blij feest, met bloemenkransen, zang en dans, met een Sint-Jansvuur en vrolijkheid.
Om ons heen zien we de natuur zo uitbundig en rijk als in geen ander jaargetijde. Alle bladeren hebben zich vol ontplooid, bloemknoppen springen open, de eerste vruchten gaan komen. In het groene gras zien we een verscheidenheid aan pollen, aren en pluimen, die met een gouden waas het groen versluieren. Insecten zingen in de blauwe hemel, vogels fluiten dat het een lieve lust is. De natuur biedt ons een geweldige overvloed. Ook wij voelen ons meegenomen in deze bonte, warme wereld. Wij willen naar buiten, de vakantie lokt.
Dan nadert de Midzomernacht, de nacht van 23 op 24 juni. De zon staat hoog aan de hemel en bereidt zich voor op de terugtocht. Nog één korte, lichte nacht en het keerpunt is gekomen.
We lijken zorgeloos te zijn en genieten van zon en buitenlucht.
Sint-Jansdag (24 juni) is dag van Johannes de Doper (Sint Jan) Hij werd een half jaar eerder dan Jezus geboren, namelijk op 24 juni. Johannes de Doper trok al vroeg als kluizenaar de woestijn in, waar hij zich voedde met sprinkhanen, bessen en wilde honing. Hij was het die Jezus tot Christus doopte in de Jordaan.
Sint-Jansdag is de tegenpool van de kerstnacht. Het uiterlijke licht en de uiterlijke zonnewarmte staan hier tegenover de geboorte van een nieuw innerlijk licht in de diepste duisternis.
Zo is het Sint-Jansfeest bij uitstek het feest van de tegenpolen. De natuur is treedt maximaal naar buiten en het is verleidelijk voor ons om daarin mee te gaan. Niet alleen door ons aan de zon over te geven (op het strand bijvoorbeeld), maar ook door ons sterker te richten op ons aardse ik (onze uiterlijke zon). Om onszelf niet teveel te verliezen – in zelfgenoegzaamheid, in oppervlakkigheid- is het essentieel juist in de Sint-Janstijd ons bewust te worden van ons eigen ‘innerlijke licht’.
Dat probeert Johannes de Doper ons aan te reiken. Hij is de grote voorbereider geweest, die met zijn krachtig woord tot de mensen sprak, zodat er een wending in menselijke gedachten en ook in de tijdsgeest kon plaatsvinden. “Komt tot inkeer”, zo sprak Johannes. Je kunt niet altijd blijven groeien, bloeien en zorgeloos genieten. Er komt een moment dat deze krachten omgewend moeten worden, naar binnen gericht, teruggehouden dienen te worden. Wees niet te snel in je oordeel, laat de warmte je hoofd niet verhitten. Word je te midden van de zomerse ontspanning bewust van de tegenpool in jezelf. Vorm de uiterlijke zonneschijn, die ons loom maakt, om tot een wakkere innerlijke warmte en liefde voor het leven. Ontdek dat het wezenlijke slechts zichtbaar is in het hart.
Het Sint -Jansvuur
Op talloze plaatsen in Europa worden nog op 24 juni Sint-Jansvuren ontstoken. Dit gebruik stamt uit voorchristelijke tijden. Men kende aan het vuur een zuiverende, reinigende werking toe , er werd om heen gedanst, overheen gesprongen en ziek vee door heen gejaagd. Ook de boze geesten konden erdoor worden verjaagd. Sprong men door de vlammen van het vuur, dan was dat om ongeluk en ziekten te overwinnen voor het komende jaar. Hoe hoger de vlammen, hoe rijker de oogst. Om het Sint Jansvuur te ontsteken was haardvuur niet rein genoeg; men maakte vlammen door het wrijven van hout of het slaan op stenen. Acht dagen voor Sint Jan brandde men in Vlaanderen grote bossen stro langs de straten, zodat de paarden geen koliek zouden krijgen. Houtskool van het St. Jansvuur werd bewaard als middel tegen brand! Tenslotte bezat de as ook een geneeskrachtige werking en weerde het boze geesten, ziekte en ongeluk af.
Rond Sint Jan schieten volgroeide bloemen en struiken vaak opnieuw weer uit : de zogenaamde “Sint Jansloten”.
Een sprong over het vuur loutert jezelf en geeft je kracht voor de komende donkere tijd.
Het Sint-Jansfeest op de Michaëlschool
Bij goed weer wordt het feest gevierd op een vrijdag, vanaf de namiddag tot in de avond. Iedereen, ouders en kinderen, wordt uitgenodigd om dan naar de Froske Pôlle te komen. Bloemenkransen sieren de hoofden en er is veel vrolijkheid. We picknicken gezamenlijk met door iedereen meegebrachte lekkernijen en vers fruit. Vaak worden er wat spelletjes gedaan en er mag gezwommen worden in het water.
Tegen de tijd dat de schemering in treedt wordt het Sint-Jansvuur door de zesde klas aangestoken. Als de vlammen hoog oplaaien staan we allemaal in een kring rond het vuur en worden door de kinderen en ouders Sint-Jansliederen gezongen. Ook bakken we broodjes op lange stokken boven het vuur. Als het vuur genoeg getemperd is mogen de kinderen één voor één over het vuur springen.
Het Sint-Jansfeest bij “Bij NoaThuis”:
In de week van het Sint-Jansfeest bakken we natuurlijk broodjes en maken een verse fruit salade/bowl klaar. We picknicken vlak bij huis op een kleedje en maken bloemenkransen.
We zijn helaas niet in de gelegenheid om hier veilig een kampvuurtje te maken, maar ook zonder vuur kunnen we best de liedjes zingen.
Daar waar iedereen kan nodig ik de ouders van harte uit om mee te komen naar het feest van de Michaëlschool. Gezellig bij elkaar zitten en genieten van elkaar, de sfeer, de natuur en het lekkere eten wat we meenemen. Wellicht dat we hier “Bij Noa Thuis” van te voren de broodjes bakken, en een lekkere bowl maken die we dan bij het feest op kunnen eten.