De afgelopen weken waren de kleintjes allemaal ziek geweest, allemaal inclusief een doktersbezoek en bijna allemaal met medicijnen. Het duurde dit keer echt even voordat ze weer de oude waren. We waren de afgelopen tijd daarom ook meer binnen te vinden dan anders. Maar op een gegeven moment wilden we toch wel weer wat meer dan een klein rondje met de hondjes. Maar lange wandelingen waren echt nog teveel hoor, dat merkte ik wel. Wat fijn dat je dan een bolderkar hebt! De schapenvachtjes er weer in gelegd en lekker warm ingepakt in jas/das/muts/wanten &deken op stap.
Niet uren achtereen, maar doelgericht naar de eendjes en pauwen die vast wel wat eten van ons zouden willen hebben, er was immers al weer sneeuw gevallen.. En voordat we het wisten was ons zakje alweer leeg, en werd ik er op gewezen dat we de volgende keer toch echt wel twee zakjes mee zouden moeten nemen..
Op de terugweg liepen we iets anders dan de gebruikelijke route. Vaste routes sluipen er toch al heel gauw in. Meestal wordt dat toch gestuurd door de kleintjes, opnieuw merk ik dat vaste routines heel belangrijk voor ze zijn. Maar dit keer stonden ze open voor wat nieuws. We liepen nu op een andere manier richting huis, waardoor we op een afstandje ons huis konden zien staan. Het huis valt des temeer op door een grote roze sticker op het raam van Noa haar slaapkamertje waar met grote letters âNoaâ op staat. âKijk,â riep Noa, âdaar is ons huis!â âDat is ook mijn huis!â riep Jurjen er meteen achter aan..
Dat deed me erg goed. Want dat is toch wel mijn streven, dat het voor de al de kleintjes voelt als thuis, BijN(o)a Thuis in elk geval..
7 January 2010 / 21:12
Drie koningen
Vandaag liepen er 3 koningen in huis rond. Vanochtend zelf hun kronen verfraaid met zilver- en goudkleurige edelstenen. Toen deze droog waren op maat gemaakt.
De 3 koningen waren erg trots op hun kronen en liepen er trots mee door de kamer nadat we vanmiddag de kou getrotseerd hadden om dienaren die in nood waren in hun rijk van eten te voorzien.
Het was wel wat te koud voor de kamelen, dus die lieten we op stal. De bolderkar werd voor de belangrijke gasten van warme schapenvachtjes en dekens voorzien. En met onze schatten (zakjes gevuld met vogelvoer) in onze zakken gingen we op pad.
Wat zag het bos van Ypey er sprookjesachtig uit! De meeste hanen en kippen waren voor de kou in hun hokken gevlucht. Na eerst wat vogelvoer achter gelaten te hebben bij de pauwen , gingen we op zoek naar de eenden. We moesten er wat langer voor reizen dan verwacht, maar toch vonden we ze gelukkig snel genoeg. Alle eenden hadden het koude water de rug toegekeerd en hadden elkaars warmte opgezocht. Toen ze ons aan zagen komen snelden ze ons al tegemoet.
Rijkelijk strooiden we al het vogelvoer voor hen uit. Ze aten het dankbaar op. En blij dat we wat voor die arme eenden hadden kunnen doen klommen we weer op de warme vellen en onder de dekentjes om snel weer richting huis te gaan.
5 January 2010 / 20:21
Witte wereld
Wat een mooie witte wereld, dacht ik vanochtend toen we de hondjes uitlieten. Wat een heerlijk gevoel van rust straalde het uit! Ik kan daar zo van genieten! De kleintjes voelden het duidelijk ook. De wandeling gaat op zijn dooie akkertje. Overal wordt de sneeuw bevoeld. Onderweg worden heel wat struiken, hekjes en andere obstakels van de lading sneeuw die hen bedekt bevrijdt. In alle rust en concentratie, je zou het haast een soort van meditatie kunnen noemen.
In die rust ontdek je plotseling ook dingen, zeker als er nog niemand door de sneeuw gelopen heeft. Hee, we laten voetsporen achter, en ze zijn niet gelijk aan elkaar.. En zo gingen we op sporenjacht, want wij waren natuurlijk niet de enigen die buiten gelopen hadden. We zagen ook vogel-, honden- en poezensporen. Die waren toch wel heel verschillend. Soms had er maar één vogel gelopen, en soms heel veel bij elkaar, tenminste.. zo leek het, of had één vogeltje het gewoon heel erg druk gehad? Op sommige plaatsen onder de bomen en struiken waren er allemaal druppels water in de sneeuw gevallen wat ook weer leuke sporen achterliet. Wat zijn er toch veel nieuwe dingen te ontdekken, ook in de sneeuw!
