Spetter spetter spat
ik word klets klieder natÂ
het spettert en het regentÂ
maar daar kan ik wel tegen..
De hele dag door waren er vandaag buien afgewisseld met droge momenten. We hadden al hoofdschuddend naar buiten gekeken, zo zouden we niet naar het bos van Ypey kunnen gaan, en dat is toch onze vaste routine en daar genieten we zo enorm van.
Even na twee uur leek de lucht echter weer op te klaren en we bedachten ons niet en gingen meteen op pad. Heel eventjes maar namen we ons voor, dit keer niet naar de paarden, maar wel even de pauw en de haan begroeten..
De heenreis leek veelbelovend. De aandacht ging meer uit naar al de plassen overal dan naar de vogels.. Heerlijk, we genoten weer volop. We stonden toch even bij de kippen en de hanen te kijken toen het erg donker werd en er een stortbui volgde.. We schuilden snel onder wat bomen/struiken. Maar al snel bleken we het daar niet echt droog te houden, al voelden we in ieder geval de hagelsteentjes niet..
Noa en Jurjen vonden het eigenlijk wel super zo’n heerlijke plensbui, en ik kon ze haast niet weerhouden van het midden in de bui gaan staan.. Het regende echter zo hard dat ik niet naar een betere schuilplaats durfde te gaan met die kleintjes; in de bolderkar zat al een aardige plas water en de grond was zo drassig dat de kans groot was dat er één of meer kleintjes zouden uitglijden als we ons moesten haasten.. De ene bui was nog niet voorbij of het klaterde alweer. Toch uiteindelijk een poging gewaagd toen het geklater iets af nam, en we vonden inderdaad een betere schuilplaats. Na een poosje wachten konden we toch nog in een droog moment naar huis lopen.
Dat het droog was was fijn, maar nam niet weg dat we er bij thuiskomst toch uitzagen als een stel verzopen katjes..
17 November 2009 / 18:53
Wat een heerlijke dag!
Momenteel is het vaste prik. Na het slaapje nog even lekker naar buiten, het liefst als het niet regent, maar we trotseren hoe dan ook weer en wind. Vandaag was het gelukkig lekker weer. En zo gingen we met zijn allen, na eerst Anna naar school te hebben gebracht, weer richting het bos van Ypey. Dit keer was Ilse-Amber er ook bij, voor het eerst in de bolderkar..
Â
Via de pauwen, hanen, kippen etc. richtten we opnieuw ons pad en blik naar de paarden. En ja hoor, we zagen ze al in de verte, al leken ze ons niet te zien staan. Toch naar het hek getogen, want je weet maar nooit..
Tot onze grote verrassing en vreugde kwamen de paarden er toch aan! Wat gaf dat een super gevoel, wat heerlijk om bij die grote beesten te staan en ze te kunnen aanraken en grasjes te geven. We werden er allemaal heel vrolijk van licht van!
Het hield ons zo bezig dat we vanuit het bos van Ypey rechtstreeks naar school moesten om Anna weer op te halen. Eenmaal thuis gekomen gingen de grotere meiden lekker aan tafel spelen met de grote zussen van Noa. De kleintjes bleven liever lekker buiten spelen.
Met een goed gevoel en glinsterende ogen gingen de kinderen weer met hun moeders mee naar huis. Wat een heerlijke dag!!
12 November 2009 / 21:59
Beesten nieuws uit het bos van Ypey
Pauwen kraken theehuis
EnÂ
paarden geven geen gehoor…
… gelukkig hebben de kleintjes een dag of wat later meer succes, al zit er dan nog wel een sloot tussen..
Â
2 November 2009 / 20:08
Er kan nog meer bij..
Opnieuw genoten van een zachte dag. Vooral de kleintjes zijn echte buitenkinderen. Als het enigszins kan zijn we buiten te vinden. Als we de honden uitgelaten hebben is steevast de eerste loop naar de zandbak toe. De afgelopen weken was het soms al echt te koud om in dat koude natte zand te zitten. Maar vandaag kon het best. (Wollen broeken zijn ook voor deze momenten een echte uitkomst; niet alleen houdt ’t het vocht van natte (katoenen ) luiers binnen, maar het weert ook vocht en kou van buitenaf ..)
Dat het heerlijk zandbakweer was werdvanmiddag duidelijk ook beaamd door de wat grotere kinderen; toen ze vanuit school achter huis aankwamen, en die kleintjes lekker in de zandbak zagen spelen, bedachten ze zich geen moment..
